جدایی

حس خوب با تو بودن دیگه با من آشنا نیست
شعر خوب از تو خوندن دیگه لالایی من نیست
من همونم که یه روزی واسه چشمات خونه ساختم
واسه بوسیدن دستات همه زندگیمو باختم
توی رود خونه ی قلبت قایق من رفتنی بود
کاش از اول می دونستم قایقم شکستنی بود
واسه درد صد تا عاشق زیر پنجرت می خوندم
توی هر شهری که بودی من مسافرت می موندم
اگه بارونی نباشه واسه ریشه ی درختم
تو نیاز تو می موندم تا بباری روی بختم
قامت خوب و قشنگت شده درمون تب من
سفرت بی انتها بود واسه قصه ی شب من
چیز تازه ای ندارم که به پای تو بریزم
دست خوب مهربونی یاورت باشه عزیزم  ...

تو اون شام مهتاب ، کنارم نشستی
عجب شاخه گل‌ وار ، به پایم شکستی

قلم زد نگاهت ، به نقش‌ آفرینی
که صورتگری را ، نبود این چنینی

پریزاد عشق‌ و ، مه‌ آسا کشیدی
خدا را به شور ، تماشا کشیدی

تو دونسته بودی ، چه خوش‌ باورم من
شکفتی و گفتی ، از عشق پرپرم من

تا گفتم کی هستی ؟ ، تو گفتی یه بی‌ تاب
تا گفتم دلت کو ؟ ، تو گفتی که دریاب

قسم خوردی بر ماه ، که عاشق‌ ترینی
توی جمع عاشق ، تو صادق‌ ترینی

همون لحظه ابری ، رخ ماه‌و آشفت
به خود گفتم ای وای ! ، مبادا دروغ گفت  

گذشت روزگاری ، از اون لحظه‌ ی ناب
که معراج دل بود ، به درگاه مهتاب

در اون درگه عشق ، چه محتاج نشستم
تو هر شام مهتاب ، به یادت شکستم

تو از این شکستن ، خبر داری یا نه
هنوز شور عشق‌ و ، به سر داری یا نه

هنوزم تو شب‌ هات ، اگه ماه‌و داری
من اون ماه‌و دادم ، به تو یادگاری

درد هرکس را طبیبی داده ای

رنج هرکس را نصیبی داده ای

ای خدا آخر طبیب من کجاست

مردم از حسرت نصیب من کجاست

گه ندا آمد که ای شوریده حال

هرچه می خواهی در این درگه بنال

کار لیلی نیست آن کار من است

حسن خوبان عکس رخسار من است

کی با اشکای تو یه اسمون ستاره ساخت

کی بود که به نگاه تو دلش رو عاشقونه باخت

کی بود که با نگاه تو

خواب و خیال عشق و دید

کی بود که واسه تو از همه دنیا دل برید

نگو کی بود کجایی بود

اون که برات دیوونه بود

رو خط به خط زندگیش از عشق تو نشونه بود

من بودم اون که دلش رو ساده

به پای تو گذاشت

اون که واسش بودن تو به غیر غم چیزی نداشت

من بودم اون که دل اخر عشق تو رو خوند

اون که به جای عاشقی حسرتشو به دل نشوند

حسرت دوست داشتن تو همیشگی بود

داشتم فراموشت می کردم اما باز دوباره دیدمت

                            تو غمها غوطه ور شدم چرا؟

         داشتم فراموشت می کردم اما تا صدات رسید به گوش من

                                شکستم بی صدا چرا؟

              داشتی می رفتی از خیال من خزونی بود بهار من

                             دیدم تو رو خزونم جون گرفت

                            این قلب سرد و ساکتم دوباره

                    با نگاه گرم و بی ریا و عاشقت زبون گرفت

                   چرا دوباره اومدی صدا رو جون دادی گل بهارو

                                   زخم دل دوباره تازه شد

                   شوق نگاه خستمو دوباره دوختی اخر ستاره

                                  حسرتم بی اندازه شد

               یا راحتم کن و واسه همیشه این دلو بکن ز رییشه

                                   از خیال سرد من برو

                      یا باغبون شو و بهارو باز نشون بده گلارو

                                   تو وجود خسته ام برو

                        داشتم فراموشت می کرم اما باز

دلم یک   دل ساده  میخواهد

دلم کسی را میخواهد
کسی که از جنس خودم باشد.
دلش شیشه ای
گونه هایش بارانی
دستانش کمی سرد
نگاهش ستاره باران باشد
دلمیک ساده دل میخواهد

از او که رفته نباید رنجشی به دل گرفت

آنکه دوستش داریم همه گونه حقی بر ما دارد

حتی حق آنکه دیگر دوستمان  نداشته باشد

نمی توان از او رنجشی به دل گرفت

بلکه باید تنها از خود رنجید

که چرا باید آنقدر شایسته ی محبت نباشیم که دوست ما را ترک کند ...

و این خود دردی کشنده است ...

بسیجی پاک از هرنقصو عیب است  
بسیجی صاف از هر شک و ریب است
بسیجی را توقع نیست در کار
بسیجی نه تشریفات می خواهد نه دستار  
بسیجی بنده شایسته اوست
بسیجی سر به سر وابسته اوست  
بسیجی دل به این عالم ندارد  
دلش را بر خدای خود سپارد  
بسیجی سنگرش سجاده اوست
وصالش در شراب باده اوست  
بسیجی مخلص دین مبین است
بسیجی پیرو مولای دین است  
بسیجی فانی اندر انقلاب است
بسیجی حامی اسلام ناب است  
بسیجی نی به فکر ملک ومال است
نه اندر غصه اهل وعیال است
بسیجی شعله ائی از نار عشق است
بسیجی سنبل گلزار عشق است  
نه دل بسته به این دنیای فانی
نه غمناک است از بهر زندگانی  
خدایا حق پیغمبر وآلش  
بسیجی را نگهدار از زوالش  
بسیجی آرزوی مومنین است
بسیجی نور چشمان امین است

ما همان نسل جوانیم که ثابت  کردیم  

 درره عشق جگر دارتر از صدمردیم

هرزمان بوی خمینی به سر افتدمارا

 دور سید علی خامنه ایمیگردیم